Temat: Dialog z tradycją bibilijną na przykładzie utworu A. Kamieńskiej "powrót Hioba'
Wiersz A. Kamieńskiej pt:' Powrót Hioba' nawiązuje do Księgi Hioba. Bohater utworu odzyskał zdrowie, przyjaciół, dzieci, majątek, a poetka nawiązuje do historii Hioba w celu polemiki.
Pierwsza strofa utworu wskazuje na to, że chodzi o człowieka, który przeżył II wojnę św. (pokonał świerzb, nie wywiał go komin).
Chociaż ocalał biologicznie jest uważany przez ludzi jako człowiek szczęśliwy, nadal cierpi ponieważ nie może zapomnieć o utraconych bliskich, którzy nękają go w snach. Bohater utworu (człowiek współczesny) ma wyrzuty sumienia, że nie umarł razem z innymi. W tej sytuacji osoba mówiąca w wierszu uważa, że lepiej by było gdyby Hiob umarł z bliskimi niż żył skazanym na wieczne cierpienie i wyrzuty sumienia. Lepiej by było żeby nie przeżył wojny skoro i tak skazany jest na śmierć.
Okazuje się, że doznanie traumatycznych przeżyć, cierpienia i bólu pozostawia trwał ślad w psychice człowieka i nigdy nie pozwala na odzyskanie szczęścia.
Macie :). Jak jest coś nie stylistycznie albo nie logicznie to wybaczcie, ale sami rozumiecie notowanie notatki podawanej przez p. K xD.
|